Stigma, Schaamte en de kracht van supportgroepen
Helaas zijn psychologische behandelingen niet altijd betaalbaar of beschikbaar voor vrouwen die het o zo hard nodig hebben.
Omdat vrouwen meestal pas op latere leeftijd ontdekken dat ze ADHD/ASS hebben ( meestal door dat het eerst bij hun kinderen wordt ontdekt), is er al een heel leven voorbij gegaan vol schaamte en schuldgevoelens, frustratie en ongezonde coping tactieken zoals perfectionisme en/of verslavingen. Traumatische gebeurtenissen, die bij onze gevoelige breinen nu eenmaal vaker en meer intens voorkomen, laten hun sporen achter en zorgen voor een overactief zenuwstelsel.
Met als gevolg dagelijkse overprikkeldheid, burn-outs, depressies, auto-immuunaandoeningen, please gedrag en het algehele gevoel van het leven niet aan te kunnen. We hebben onze authentieke zelf verstopt achter vele maskers, om maar niet te moeten laten zien hoe zwaar we het hebben… Want de rest doet het toch ook gewoon allemaal?? We vergelijken onszelf met de gemiddelde neurotypische persoon, zonder trauma's, zonder neurotransmitterproblemen, zonder hormonale onbalans. Dat is niet eerlijk. We zijn wie we zijn.
Als we onze emotionele bagage en neurodiversiteit leren aanvaarden, kunnen we kijken wat er wél werkt voor ons, wat onze waardes zijn en kunnen we stilaan uit de put klimmen die we voor onszelf (onbewust) gegraven hebben. Maar alleen is ook maar alleen en groeien is nu eenmaal makkelijker in relatie tot anderen én in een veilige omgeving. Zo krijg je nieuwe perspectieven, hoor je hoe anderen dingen aanpakken en voel je je minder alleen met je struggles.
Daarom heb ik het initiatief genomen om een zelfhulpgroep/supportgroep/praatgroep op te richten voor neurodiverse volwassen vrouwen, "Queens of Distraction", naar het gelijknamige boek van Terry Matlen & Sari Solden.
Deze praatgroepen kunnen veel doen om vrouwen met ADHD (en/of ASS/HSP/HB) te helpen om zich veilig, erkend en gehoord te voelen.
Ondanks het vele bewijs van het tegendeel, geloven vele mensen nog steeds niet dat ADHD een echte medische aandoening is. Sommige familie, vrienden, partners of collega's zien ADHD gewoon als een excuus voor slordigheid of luiheid. Het feit dat ADHD-symptomen fluctueren, afhankelijk van de situatie of de tijd van de maand, voedt de scepsis tegenover anderen.
Het delen van ervaringen met andere vrouwen kan helpen bij het bieden van validatie en ondersteuning en het verminderen van schaamte, frustratie en verlegenheid.
Door de kritiek en negativiteit van anderen over het gebruik van psychiatrische medicijnen, vooral door de hedendaagse groei van het aantal mensen dat ADHD medicatie neemt in de afgelopen jaren. Dit leidt tot stigma en schaamte. Zelfhulpgroepen of groepspsychotherapie en psycho-educatie kunnen helpen dit te overwinnen.